رطب خورده، منع رطب چون کند؟
مهماندوست با مرور خاطراتش متوجه خواهد شد که بارها شاهد اظهارات تند و تیز و به نوعی بی‌احترامی ایشان نسبت به مربیان، پیشکسوتان، بزرگان، شاگردان و حتی همکاران و هم تیمی‌های سابق او بودیم.
به گزارش سایت هواداران تکواندو، اصل نخست و فلسفه رشته‌های رزمی احترام و اخلاق بوده است و در تمام سالیان فعالیت‌های رشته‌های رزمی و تکواندو همواره تمامی بزرگان، اساتید و مربیان این رشته تلاش کردند تا این اصل مهم را سرلوحه امور آموزشی شاگردان خود قرار بدهند. مسئله‌ای که حتی در بعد قهرمانی این رشته نیز شاهد هستیم و مبارزات با احترام هوگوپوشان به یکدیگر، داور و مربیان شروع و با احترام نیز به پایان می‌رسد.
رعایت اخلاق و احترام پیشکسوت و بزرگتر مسئله بسیار مهمی است که رضا مهماندوست سرمربی سابق تیم ملی تکواندو و فعلی تیم تکواندو آذربایجان در گفت‌وگو با رسانه‌ها به آن تاکید کرده است و از رفتار و مصاحبه‌های میلاد بیگی در ماه‌های اخیر انتقاد کرده است. گلایه‌های به حق و درستی که از یک مربی و استاد نسبت به شاگرد خود مطرح شده است و مهماندوست اصلا انتظار نداشته است که از سوی شاگرد خود متهم به بی‌تجربگی شود.
مهماندوست در ادامه صحبت‌ها خود باز هم به درستی به قهرمانان و ورزشکاران یادآور شده است که قدردان تلاش و زحمات مربیان خود باشند و هیچوقت فراموش نکنند که از کجا مسیر قهرمانی خود را آغاز کردند و به کجا رسیدند تا اگر روزی در جایگاه و کسوت مربی و معلم قرار گرفتند، شاگردان‌شان نیز به آنها احترام بگذارند.
همانطور که تاکید شد در درستی گفته‌های مهماندوست هیچ شک و شبهه‌ای وجود ندارد و نه تنها ورزشکاران و قهرمانان رشته‌های رزمی که فسلفه آن با اخلاق شروع میشود، باید به مربیان خود احترام بگذارند بلکه باید همواره تلاش صورت گیرد که حرمت موی سپید و بزرگی اساتید، که رشته تکواندو مدیون سال‌ها تلاش و زحمات آنها بوده است نیز همواره باید حفظ و نگاه داشته شود و تلاش صورت بگیرد به هیچ عنوان هتک حرمتی به این عزیزان صورت نگیرد.
موضوعی که مهماندوست با مرور خاطراتش متوجه خواهد شد که در مورد خود ایشان در مقاطع مختلف اینگونه نبوده است و بارها شاهد اظهارات تند و تیز و به نوعی بی‌احترامی ایشان نسبت به مربیان، پیشکسوتان، بزرگان، شاگردان و حتی همکاران و هم تیمی‌های سابق او بودیم.
هنوز یادمان نرفته است که مهماندوست بعد از قطع همکاری با تیم ملی تکواندو چشم خود را روی تمامی گذشته‌ها بست و به خاطر اختلافی که به راحتی قابل حل بود، اظهارات تند وتیزی علیه رئیس فدراسیون تکواندو انجام داد و با تداوم صحبت‌هایش در طی سال‌ها تمامی حرمت‌ها را از بین برد و یک رابطه و همکاری دوستانه را به طور کامل خراب کرد. قطعاً صبر هر کسی نیز در مقابل اهانت و بی حرمتی اندازه‌ای دارد و اگر جوابی نیز از طرف مقابل صورت گرفته است به خاطر تداوم این بی حرمتی‌ها و اظهارات بوده است.
همانطور که یک ورزشکار نباید فراموش کند مسیر قهرمانی او چگونه شکل و توسط چه کسانی به اوج قله رسیده است، قطعا مربیان نیز نباید از یاد ببرند چه کسانی به آنها برای اولین بار اعتماد و با مشاهده توانایی‌هایشان فرصت بروز موفقیت را برای آنها فراهم کردند.
هیچ کسی نمی‌تواند نقش غلامحسین ذوالقدر را در موفقیت‌های مهماندوست انکار کند، اما در گذشته شاهد بودیم که سرمربی سابق تیم ملی علیه ذوالقدر نیز در مقاطعی اظهاراتی انجام داد و بارها و بارها او را متهم به مسائل مختلف کرد.
رفتاری که به نوعی در مقابل مرتضی کریمی، فریبرز عسکری، بیژن مقانلو و حتی هادی ساعی نیز تکرار شد تا مشخص شود که اختلاف مهماندوست در تکواندو ایران تنها با پولادگر نبوده است و دیگران نیز از گزند متلک‌ها و نیش‌های او در امان نمانند.
با وجود همه این اتفاقات نیز ما رفتار و گفتار میلاد بیگی را تایید نمی‌کنیم، اما باید دید چه اتفاقاتی رقم خورده است که او اینگونه واکنش نشان داده است. از طرفی توصیه‌های اخلاقی مهماندوست برای بیگی نیز با توجه به سابقه رفتاری سرمربی سابق تیم ملی شاید به اندازه کافی تاثیرگذار نباشد، چرا که این توصیه‌ها دقیقاً ضرب المثل "رطب خورده، منع رطب چون کند؟" را تداعی می‌کند.
تاريخ:دوشنبه 17 آذر 1399 - 10:41
